Er verscheen de laatste decennia heel wat over nieuwe kometen en andere hemellichamen. Zo ontdekte men Elenin C/2010 X1 en Tyche (258), een planeet X of Sedna (omloopbaan 1200O jaar) of dacht men aan een bruine dwergster, Nemesis genaamd, met een omloopbaan van 26.000jaar die oorsprong zou zijn van een aantal hemellichamen die naar de aarde toekomen . Met bijna ieder van deze ontdekkingen werd snel het sumerische hemellichaam Nibiru vereenzelvigd die in het zonnestelsel zou komen met een cyclus van 3600 jaar en vooral in 2012 . Tot nog toe lijkt alleen Sedna hieraan in zekere mate te beantwoorden. Thans op zijn dichtst bij de zon (nabij perihelium) lijkt deze nochtans niet binnen de banen van de andere planeten te komen en is de omlooptijd vrij driemaal langer.
Blijkbaar staan we voor een amalgaam van profetieën, wetenschappelijke gegevens en intuïtieve deducties omtrent einde-cyclus-fenomenen. Het lijkt een grote dreigende puzzel met een grond van waarheid (het algemeen plan voor een sterke verandering van onze gekende binnen- en buitenwereld), met nog vele onbekende interactieve stukken of elementen die de normale gekende hemelkrachten kunnen verstoren om een nieuwe aarde en een nieuwe hemel te scheppen. Het vrijkomen van massagegevens heeft het nadeel om verwarring te scheppen maar heeft het voordeel de behoefte te scheppen om door synthese een juister globaal beeld te verkrijgen waardoor we beseffen dat onze manier van denken ‘positief of negatief’ het eindresultaat beïnvloed. Het object van onderzoek verandert door de manier waarop de onderzoeker het benadert.
Al blijkt het dat een goede tienduizend jaar geleden, bij het ingaan van de periode die de huidige cyclus afsluit, er heel wat verwoestende veranderingen hebben plaats gehad, is het niet noodzakelijk dat dit nu ook het geval hoeft te zijn. Geen enkele seizoenverandering lijkt evenmin volledig op elkaar. De huidige situatie van ons zonnestelsel is trouwens niet dezelfde al zijn er gelijkenissen. Wanneer we in staat zouden zijn te denken met een hoger bewustzijn en onze angst opzij zouden kunnen laten dan zou onze toekomstinformatie wellicht klaarder zijn en minder catastrofistisch. Op zijn minst zouden we trachten optimale condities te scheppen die de thans geprojecteerde fatalistische aspecten, resultaat van onwetendheid, zouden opheffen. Wanneer we zelf dieper trachten te luisteren, komen we tot de vaststelling dat we met meer optimisme naar de toekomst kunnen kijken en dat we onwetend zijn over het feit dat we ze zelf in handen kunnen hebben, zelfs wat betreft het verloop van de aarde in het universum. Alles is een kwestie van schaalvergroting. Wanneer ik mijn directe omgeving positief of negatief kan beïnvloeden, zo kan de mensheid dit op groter schaal doen. Dit noemt men ontwaken van het collectief bewustzijn. Telekinese, bewegen van objecten, kan bijvoorbeeld worden toegepast op grote schaal, wat we trouwens onbewust in zekere mate al doen ten opzichte van de atmosfeer (weersverandering) of de aarde zelf (intensiteit van aardbevingen, vulkaanuitbarstingen…) door onze ongecontroleerde manier van denken en voelen.
Wat de grote aardeomwentelingen betreft kunnen wij tot nog toe zeggen dat we persoonlijk alle redenen hebben om gebeurtenissen te verwachten die catastrofistische vooruitzichten kunnen verminderen. Wij denken in het bijzonder aan de rol die de maan hierbij kan spelen. De nabije toekomst zal dit persoonlijk aanvoelen uitwijzen. Ondertussen valt er heel wat te veranderen in onze denkwereld en positief toe te passen op onze leefwereld.
Wanneer we kijken naar de hemellichamen is het Elenin die ons thans het meest onze aandacht vraagt. Nochtans is zij slechts de top van de ijsberg die een heel samenspel verbergt. Deze komeet zou 3 tot 4km diameter hebben en een staart van rond de 80000km. Met een omlooptijd van 11690 jaar is deze kort bij de omlooptijd van Sedna, maar over haar massa hebben we geen inlichtingen.
Het blijkt dat de laatste grote aardbevingen verbonden kunnen zijn met de positie van de komeet Elenin
27 febr 201: aardbeving Chili; alignement Elenin Zon Aarde
11 maart 2011 : aardbeving Japan ; alignement van aarde-zon-elenin :
om de orbit van Elenin te volgen (veronderstelt installatie java)
Uit een studie gemaakt van deze komeet vanaf 28 mei tot 21 december 2011 en 2012 krijgen we enkele data die aandacht vragen, voortgaande op de gevolgen voor de aarde uitgaande van de hiervoor aangehaalde alignementen.
Hier volgt een globaal overzichtsplan met de voornaamste maanstanden en alignementen.
De voornaamste data die aandacht vragen:
- 28 mei 2011: de krachten uitgeoefend op de maan zijn bijzonder (we zien de maansikkel thans in liggende positie);
28.05/1.06 en 15.06 bijna alignementen met o.a. Mars-Venus en Mercurius en/of Aarde, Jupiter en Saturnus;
- 6 september: alignement Elenin-Mercurius-Mars;
- 14 september: Elenin bevindt zich op haar omloopbaan het dichts bij de zon (in de zone van de omloopbaan van Mercurius);
- 25 september: alignement Mercurius-Zon-Elenin-Aarde (nieuwe maan 27.9)en nabij Uranus;
- 11 oktober: alignement Zon-Elenin-Jupiter;
- 16 oktober: Elenin dichtst bij de aarde (perigeum);
-20 oktober: Elenin komt in de omloopbaan van de aarde (gravitatieeffecten);
-28 oktober: alignement Zon-Aarde-Jupiter;
-11 november: alignement Venus-Mercurius-Aarde-Elenin;
-4 december: alignement Zon-Mercurius-Aarde-Elenin;
-25 december: alignement Mars-Elenin-Jupiter;
-21 december 2012: laatste alignement Elenin-Aarde-Zon (dit lijkt een sterke coïncidentie!)
Praktische ervaring met krachtenvelden (op basis van electro-magnetisme) in de natuur hebben ons ertoe aangezet het zonnesysteem op te delen in twee invloedzones:
-de zone (licht blauw) van de binnenplaneten (Mars-Mercurius)
-de zone (oranje) van de buitenplaneten (Mars-Pluto)
Tussen beide (licht oranje) in ligt de omloopbaan van Elenin voor de behandelde periode.
video in voorbereiding
Volgens de stand van de planeten en Elenin zijn er verschillende krachtvelden die al dan niet samenlopen.
De interactie tussen deze krachtvelden van binnen- en buitenplaneten blijken vooreerst toe te nemen tot eind augustus om dan te verminderen en te scheiden vanaf 11 november. Wanneer we dit vertalen op de aan de gang zijnde maanontbinding (wat de wetenschap voorziet op duizenden jaren) zou dit proces een verhoogde druk met oppervlaktescheuringen tot gevolg kunnen hebben (ontsnappen van meer maangas: http://www.enerzine.com/12/1554+Des-emanations-gazieres-a-la-surface-de-la-lune+.html), wat dan bij het uiteengaan van de kosmische krachtvelden scheuring en verdeling zou veroorzaken. Wij vermoeden sterk dat de maan een deel van de gevreesde spanningen kan oplossen (en ook van onze emotionele spanningen). Haar versnellend ontbindingsdproces lijkt ons deel uit te maken van de ijsberg (het oude systeem) die al verscheidene jaren in ons opwarmend zonnestelsel aan het smelten is en gepaard gaat met veranderende zonne-energie, klimaatveranderingen, magnetische poolverandering maar ook aardasverandering (Groenland kreeg 2 dagen vroeger dan gewoon zonsopgang). Gezien de storende gebeurtenissen die blijkbaar direct of indirect met Elenin verband hielden tot nog toe, mogen we aannemen dat er noch wel heel wat beslissende veranderingen op de aarde te verwachten zijn. Vermoedelijk zullen de tekenen voldoende duidelijk zijn voor dat een grote massa mensen zich zal moeten verplaatsen om de voeten op het droge te houden. (60% van de wereldbevolking leeft op minder dan 100 km van de zee). Dit en andere elementen zijn er oorzaak van dit het ganse huidig beschavingssysteem steeds meer dringend en volkomen in vraag wordt gesteld.
"Veranderen is overleven" is een absolute noodzaak aan het worden voor een te grote onbewuste massa die door het huidig gevestigd systeem niet lang meer in de hand zal kunnen worden gehouden. Zonder de evolutie naar een meer hoogstaande en bewuste beschaving met andere normen (gebaseerd op dienstbare interactiviteit, solidariteit, medeverantwoordelijkheid en vrije scheppingskracht) wordt de wereld onvermijdelijk auto-destructief. Al de negatieve krachten die thans aan het licht komen zijn juist de elementen van de uitdaging tot de uitbouw van een nieuwe wereld. En hierbij zal de kosmische omgeving, naargelang onze houding, min of meer een helpende hand toesteken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten